31 augustus, 2010

Eindzomerbeeld


Een kunstwerk met beangstigende geladenheid: groep vuurwantsen in twee stadia, gedeeltelijk in de schaduw van bladeren.

Geert Grote


Met Thomas a Kempis (ja, zonder accent grave) is Geert Grote (ja, met een o) de meest misgespelde middeleeuwse Nederlandse geestelijke.
Een plaquette op de Lebuinuskerk, Deventer, gedateerd 1940.

Deventer


De Lebuinuskerk in Deventer. Wij verdrievoudigden de opkomst bij de middagdienst door onze aanwezigheid. Toch nog iets goeds gedaan.

Pothoofd


Het Pothoofd in Deventer is spreekwoordelijk geworden voor adventiefplanten die via verlading op de kade inburgeren. Zo lag het er bij dezer dagen....

30 augustus, 2010

Ruurlo - 2


Wat is er zo bijzonder aan Ruurlo dat Hilbrandt Boschma er 33 jaar voorganger was? De vraag stellen is haar beantwoorden.
De wereld heeft zijn raadselen.
De Dorpskerk anno 1894 anno 2010.

29 augustus, 2010

Ruurlo - 1


Kerk te koop...

En ik rook niet eens

Drie klassiekers, niet "zeldzaam" maar waarom zou dat moeten?

Gonna fix you good, Little Anthony and the Imperials


Stop her on sight, Edwin Starr9


Somebody's been sleeping in my bed pt.1, 100 Proof Aged in Soul

28 augustus, 2010

Cave canem


Uit het rapport van 22 december 2010:
"Bij onderzoek door de rijksrecherche is gebleken dat de optredende agenten geen andere keuze hadden en dat er correct is opgetreden".
Daar is geen bruin kabinet voor nodig. Zo gaat dat nu eenmaal.

27 augustus, 2010

Landschapswacht


In zijn nieuwe Natuurgids beveelt Hans Dorrestijn van harte de Landschapswacht van Jaap Dirkmaat aan. Ik wil deze raad best opvolgen maar gezien de staat van de site maak ik mij zorgen over het welzijn van deze wacht. Volgt de gezondheid van het landschap, valt te vrezen.

26 augustus, 2010

Conny Stuart

Toeval of niet? Gisteren stond ik uit volle borst Herr Heinzelmann te zingen onder de afwas. Vandaag wolkbreuk in Den Haag. Conny Stuart is dood.

De hoezenpoes

25 augustus, 2010

De consensus op het gebied van zigeunerdiscriminatie


Twee Romameisjes aangespoeld op het strand bij Napels.
Om de strandpret niet te bederven worden de lijkjes afgedekt. De ambulance laat nog uren op zich wachten.
Verder lezen

24 augustus, 2010

Het landschap van Joop Westerweel


Van de site van een stadsdeel van Amsterdam dat in het kader van het dichterbij brengen van het bestuur bij de burger opgeheven is, De Baarsjes, reden om het voor de zekerheid in extenso over te nemen:

Joop Westerweel, de redder van Israëls jeugd
uit het boek: 'Ik neem het niet' van Werkman onder het hoofdstuk: Verzet zonder geweld.

De onderwijzer Joop Westerweel (hij was hoofd van een Montessorischool in Rotterdam toen de oorlog uitbrak) heeft er nooit aan gedacht de vijand met een wapen in de hand te bestrijden: hij was overtuigd pacifist en bleef dat, ook in de bezettingstijd. Desondanks is hij één van de grootste verzetshelden van de jaren 1940-'45 geworden. Onder zijn leiding zijn enkele honderden joodse meisjes en jongens, Palestinapioniers, die hier een opleiding kregen, over de grens gebracht. In het voorjaar van 1944 werd hij gearresteerd bij de Belgisch-Nederlandse grens en naar Vught gebracht, waar zijn vrouw reeds gevangen zat. Op 11 augustus stond hij voor het executiepeleton. In Israël herinnert het 'Joop Westerweel-woud' aan de onverzettelijkheid van deze man, die enkele honderden pioniers van dit jonge land van de dood wist te redden.

In de jaren dertig kwamen veel Palestinapioniers ons land binnen. Joodse jongeren die op de vlucht waren voor het opkomend fascisme in Duitsland konden zich hier tijdelijk vestigen. Nederland was een soort tussenstation op hun reis naar 'het beloofde land'. Deze 'Aleiagroep' vond onderdak in een oud schoolgebouw in Loosdrecht. Toen de Duitsers binnenvielen moesten zij onderduiken.

De leider van de groep kwam in contact met Joop Westerweel. Joop werd gegrepen door de problemen van de Aleiagroep en besloot snel tot actie over te gaan. Hij zorgde voor onderduikadressen en stippelde vluchtroutes uit die via de Pyreneeën uiteindelijk naar Israël leidden. Maar de meest opzienbare activiteit was wel het smokkelen van mensen uit het kamp Westerbork, het voorportaal van concentratiekampen.

Toen Joop Westerweel in Vught werd gefusilleerd, brachten de Duitsers op gewelddadige wijze een man om die steeds volgens het beginsel van geweldloosheid had geleefd maar die altijd voorspeld had, lang voor de oorlog al, dat hij niet op zijn bed zou sterven. Zijn moordenaars hebben ervoor gezorgd dat die voorspelling uitkwam.


Het verhaal dat de school die naar hem vernoemd is geeft wekt sterk de indruk dat Joop Westerweel religieus-anarchist was, zoals de aanduiding voor de stroming na de Grote Oorlog was. Uiteraard kan die vermelding er niet van af. Een anarchist gooit toch bommen en is tegen God? Nou dan.

Een kameraad wees mij op de naam en vroeg zich af of Westerweel christen-anarchist geweest was. De naam was nieuw voor mij. Ik moet het nog uitzoeken.

Hij kan er niets op terugzeggen dat het park dat naar hem vernoemd is hoogstwaarschijlijk op het puin van een dorp ligt waarvan de inwoners met geweld van huis en haard zijn verdreven. De bittere tegenstrijdigheden van dit verhaal.

Al ga ik op of onder,
het blijft mij nu gelijk.
Ik voel het heilig wonder,
Ik weet het Leven rijk.

Een vijfde van Pakistan


Een ander kaartje dan ik bij het stuk over de ramp van Pakistan hier heb geplaatst.
Twintig procent van Pakistan is ondergelopen. Infoshop verzamelt desbetreffende stukken.
De "algemene middelen", aan u en mij afgeperst, worden aangewend om de mensen in Pakistan te bombarderen. De hulp in hun nood mag u verder vrijwillig geven.
En als het aan het Nederlandse bruine kabinet-in-de-maak ligt mogen er zeker geen vluchtelingen, laat staan immiganten uit dit land Nederland binnenkomen.

23 augustus, 2010

Het zijn tijden om Marx ter hand te nemen


Eerder kon ik al berichten over de Lipschitsvertaling die online te vinden is en die bewerkt ook weer in boekvorm in de winkel ligt. Maar Das Kapital is in zijn geheel online te vinden: deel 1, deel 2, deel 3.
Een Nederlandse vertaling van het tweede en het derde deel is er nooit geweest.
Wel een Engelse, en alle drie de delen zijn eveneens in het Engels online te vinden, als pdf, meldt Libcom.

De tijden zijn er naar.

22 augustus, 2010

Ruimen of ruimte


In een boek over de wording van het Westnederlandse polderland kwam ik een vermelding tegen van elanden die door de bossen struinden in deze streken. Dit moet nog in middeleeuwse tijden gewoon geweest zijn. Maar wanneer hield het op?
Over Westnederland vind ik zo gauw geen aparte gegevens, maar voor Drenthe wordt nog een jachtakte uit de elfde eeuw vermeld. Daarna wordt het stil rond de Nederlandse eland.
Wordt grootmoedig over het hoofd gezien dat hier een uitgeroeide Nederlandse soort voor herintroductie in aanmerking komt? Waar ligt de grens voor de inheemsheid en wanneer is uitgestorven tot definitief verklaard? Is de elfde eeuw te ver weg of dichtbij genoeg?
Hoeveel autosnelwegen had Nederland in die tijd ook alweer?

Kritisch Bosbeheer weet raad en nodigt ons uit.
Mensen, de bewegwijzering op de site kan toch echt stukken beter.

De site roept ook de niet-beantwoorde vraag op hoe het afgelopen is met de Terschelinger edelherten. Welnu, die zijn allemaal "geruimd". Zo heet dat dan. Weet u dat ook weer.

Hardenberg is net iets te ver weg


Wat jammer nu, dat de eerste vermelding van een wolf in Nederland mij ontgaan is.
U ook?
Zelfs op deze site wordt de waarneming niet vermeld. Terwijl het toch om de eerste wolf in meer dan een eeuw zou gaan.

21 augustus, 2010

Een groet aan Dr. Doowop


Remember then, Earls. Herkenningsmelodie van Dr. Doowop door de jaren heen.


A Sunday kind of love, Harptones. Rondloper bij de Dr. Ze waren nog goed bij stem op dit filmpje.


The ship of love, Nutmegs


In the pines, Stanley Brothers. Toch is de versie van Bill Monroe de beste.

20 augustus, 2010

Twee kleutermeisjes


De afgebeelde meisjes - leeftijdgenotes wellicht - spreken namens een maatschappij die door en door geseksualiseerd is enerzijds en anderzijds seksualiteit per definitie met geweld vereenzelvigt.
Het is verleidelijk de organicistische beeldspraak ter hand te nemen en deze maatschappij ziek te noemen. Maar de maatschappij is geen lichaam. Er is een collectieve waanzin rond het lichaam, die men ziekelijk kan noemen. Hoe is het te rijmen om enerzijds "schoonheidswedstrijden" te organiseren voor kleutermeisjes - weet het kind dat het geacht wordt uitdagendheid uit te stralen? uitdagendheid ten aanzien van wie? - en anderzijds de totale hysterie te koesteren ten aanzien van wat men pedofilie noemt?

Iedere seksuele toenadering tot iemand onder de achttien door iemand van boven de achttien geldt als gewelddadig misbruik en wordt zo zwaar mogelijk gestraft. En ook wie van date rape beticht is en daar voor gezeten heeft wordt als potentiële pedofiel geregistreerd, mag niet wonen in de omgeving van een school en zelfs niet bij zijn eigen kinderen. De consequentie: je kunt al jaren verkering hebben als tiener maar je wordt strafbaar als je als eerste de achttien-jarengrens passeert (de Romeo-en-Julia-wet). De registratie is blijvend en zeer openbaar (het internet weet er raad mee).

Als bekroning van de collectieve seksuele verkniptheid in de Verenigde Staten is de tienerzwangerschap maar al te gewoon. En het uithongeren of bombarderen van kinderen wordt als een uiting van deugdzaamheid gezien.
"Het is heel moeilijk christen te zijn in de Verenigde Staten," zegt Shane Claiborne.

Het communisme aan de horizon


Quack, die een groot deel van het Socialisme in kaart heeft gebracht tot in ieder geval 1900, begint zijn zesdelig overzicht bij Plato.
Het socialisme, ook wel communisme geheten, is de hoofdstroom van het maatschappelijk denken, niet alleen "in het westen", maar over de gehele wereld.
Bilwet stelde ooit: socialisme is volstrekt mogelijk, maar de socialisten willen er niet aan.
De diagnose van de tijd nu: communisme is nodig, maar waar zijn de communisten?

Niemand zal verwachten dat De Volkskrant het s-woord gebruikt (laat staan het c-woord), toch is het de enige conclusie die zich aandient bij een artikel als dit.

Illustratie: beeld van de algemene staking in Zuid-Afrika.

19 augustus, 2010

A fix of doowop


Geen definitieve uitlui, maar het lijkt onwaarschijnlijk dat Dr. Doowop nog achter de microfoon zal aanschuiven, laat staan dat hij verder dan die ene keer zal komen als zaaljock "voor het goede doel".
Hij nam als presentator eens een soort sabbatical op. Ik probeerde het gemis te verzachten met een "weekly fix of doowop", maar hield het uitdrukkelijk bij niet meer dan drie, hooguit vijf nummers (ze duren vaak zo kort dat drie heel weinig lijkt).
Hoewel het genre nu op de Nederlandse radio gemist wordt voel ik mij wel geroepen maar niet bereid of in staat het gat te vullen. Mijn "zwarte-muziek"-smaak is breder. Misschien moet de fix maar terugkomen.
En het beste zou de Dr. zelf zijn.
De documentaire is online.

Bronnen


"De bijbelplaatsen die ik niet begrijp verontrusten mij niet. Dat doen de plaatsen die ik wel begrijp." Mark Twain

Gezien de belijdenis op de site vind ik het - even slikken -, maar de Evangelische Täufergemeinden zijn de inspiratie van de Nazareners, de christen-anarchisten van Hongarije van de tweede helft van de negentiende eeuw.
Tevens de Apostolische Christelijke Kerk (VS) en de Apostolic Christian Church Foundation.

In de omgeving hiervan vond ik dit mooie verhaal:
A holy man was having a conversation with God one day and said, ‘God, I would like to know what Heaven and Hell are like.’ God led the holy man to two doors. He opened one of the doors and the holy man looked in.

In the middle of the room was a large round table. In the middle of the table was a large pot of stew, which smelled delicious and made the holy man’s mouth water.

The people sitting around the table were thin and sickly. They appeared to be famished. They were holding spoons with very long handles, that were strapped to their arms and each found it impossible to reach into the pot of stew and take a spoonful. But because the handle was longer than their arms, they could not get the spoons back into their mouths. The holy man shuddered at the sight of their misery and suffering. God said, ‘You have seen Hell.’

They went to the next room and opened the door. It was exactly the same as the first one. There was the large round table with the large pot of stew which made the holy man’s mouth water. The people were equipped with the same long-handled spoons, but here the people were well nourished and plump, laughing and talking. The holy man said, ‘I don’t understand.’

'It is simple,’ said God. ‘It requires but one skill. You see they have learned to feed each other, while the greedy think only of themselves.'


Oordeel niet, is de conclusie. Iedere heilige heeft een verleden, iedere zondaar een toekomst.

18 augustus, 2010

Wereldkampioen Catalonië


Slot van een demonstratie, zo te zien op de Plaça de Catalunya, Barcelona. Anderhalf miljoen mensen demonstreerden tegen een uitspraak van het Constitutioneel Hof van het koninkrijk Spanje, waarbij het statuut van autonoom Catalonië vernietigd werd.
De demonstratie vond plaats op 10 juli.
De volgende dag werd in de allerlaatste minuut van de verlenging van de finale voor de wereldbeker voetbal Spanje alsnog kampioen, tegen Nederland.
Vanuit Nederlands perspectief is het niet zo gek dat alles wat vastzat aan deze overwinning een beetje buiten beeld viel.

Voetbal was en is de volkssport in Spanje bij uitstek. En FC Barcelona, de club waarheen Johan Cruijff, met zijn zoon met diens Catalaanse voornaam, verhuisde van Ajax, symboliseert Catalonië als geheel. Winst voor Barcelona werd - en wordt - gezien als winst voor Catalonië, tegen de fascistische Spaanse onderdrukkers.
De winst van het Spaanse elftal was de winst van Catalonië, een dag na deze enorme demonstratie.
En om het de ewiggestern van het regime nog verder in te peperen werd vervolgens de fascistische "sport" bij uitstek, het stierenvechten, in Catalonië verboden.

Eerlijk gezegd was ik zo chauvinistisch dat ik bij dit alles niet heb stilgestaan. Nu ik alsnog het beeld rond heb mag ik wel blij zijn met de overwinning van Catalonië, hartland van de Spaanse revolutie van 1936-37, en nog steeds niet kleingekregen. (De anarchisten dachten destijds groot-Spaans, achteraf slecht te begrijpen).

Schreeuwen zonder gehoord te worden


In verband met de vorige post moge ik verwijzen naar de site die - naar eigen mededeling - nog onder constructie is, en die gewijd is aan Lau Mazirel, onvermoeibaar strijdster tegen "zigeuner"-discriminatie.
Schreeuwen zonder gehoord te worden.
(Treurig te vernemen dat haar zoon, Henri Hartog, nog eerder dan zij gestorven is; ik heb hem als eerstejaars ontmoet en al snel uit het oog verloren).

Ontketend staatsracisme


Twee jaar geleden begon de grote zigeunerjacht in Italië. (Ik gebruik toch maar het woord "zigeuner" omdat de meeste sedentairen denken te weten over wie je het hebt als je dat woord gebruikt).
Nomadisch levenden werden opgejaagd naar Frankrijk, Zwitserland, Spanje.
Inmiddels is de jacht in Frankrijk eveneens geopend. Honderden "illegale kampen" worden "opgeruimd" (pardon, ontruimd). De bewoners worden gedeporteerd naar prettige nieuwbouw: leegstaande achterbuurtflatjes.

Er berust geen enkel taboe op het jagen op zigeuners, op wie de nazigenocide eveneens zoniet meer gericht was dan op joden, en die in Nederland geheel geslaagd was. Voor de tweede keer in de geschiedenis was Nederland ontdaan van zijn "heidens".

Machteloze woede. Ik verwijs naar dit eerdere stuk.

17 augustus, 2010

De gemiste kans van Oud-Europa


Ach, die mooie matriarchale maatschappij van vroeger, vredig - en waren er al plaatsen met achtduizend inwoners in Europa? Een tentoonstelling reist rond.
In dit verband wordt Marija Gimbutas genoemd, maar de rode draad door Robert Graves' The Greek myths is toch al dat de oorspronkelijke bevolking van Griekenland, de Pelasgen en anderen, een hoofdzakelijk-vrouwelijke goddelijke wereld kenden, die overweldigd - tot in de zin van verkracht aan toe - is door de Indoeuropese invallers. En Graves had het vast niet van zichzelf (ook Jung hing de these aan).

16 augustus, 2010

Iconografische aanranding


Je loopt over straat, je ziet een aantrekkelijke jongedame, je neemt haar in de houdgreep (haar houding verraadt dat ze hiertoe in struikeling gebracht is) en kust haar vol op de mond of meer. De fotograaf is er bij. Het beeld ligt vast. Onvoorwaardelijke overgave. Van het meisje. Van Japan (want dat moest gevierd worden).
Het meisje heeft een naam. De matroos niet. Of toch wel? En wat dan? Bent u dan zo trots op de fotografisch-beroemdste aanranding van de twintigste eeuw, dat u op uw oude dag erkenning wilt?

O, maar we kunnen het altijd naspelen. Schrijft u zich er voor in. Voor verdere herhaling vatbaar!

Hoe toepasselijk, dat wat normaalgesproken een brutale aanranding zou heten de Kus Namens De Bom is geworden. Die nagespeeld moet worden. Pseudo-erotiek en de bom.

Vanaf de operatietafel


(A)ls iedereen probeert er beter aan toe te zijn
is niemand er beter aan toe.
Iedereen zou rijk zijn
als niemand probeerde rijker te worden
en niemand zou arm zijn
als iedereen probeerde de armste te zijn.

Peter Maurins Pleidooi voor Utopia. Maurin wilde altijd graag geweten hebben dat hij de kerkelijke orthodoxie aanhield. Hij zal dit citaat uit Epistula de divitiis (Brief over de rijkdom) hoogstwaarschijnlijk niet gekend hebben.
Als je de rijke kwijtspeelt zul je geen arme kunnen vinden. Laat geen mens meer hebben dan hij werkelijk nodig heeft en iedereen zal zoveel hebben als zij nodig heeft, want de weinigen die rijk zijn zijn er de reden van dat er zovelen arm zijn.

Een citaat uit genoemde brief, geschreven door een naamloze volgeling van Pelagius (Morgan), een Britse monnik van tussen 360 en 420. Pelagius is op het Concilie van Efeze tot ketter verklaard. Zijn fout was dat hij volmaaktheid eiste van de gelovigen en het recht van staat en Kerk tot besturen, tot oordelen en straffen ontkende.

Een waarachtig wegbereider van het christen-anarchisme, zoals Richard Fitch in Religious anarchism overtuigend uit de doeken doet.
Meer hierover later D.V.

15 augustus, 2010

Station Sassenheim


Sassenheim wordt voortgestoten in de vaart der volkeren en krijgt een station, buiten de bebouwde kom, zelfs nog ten oosten van de snelweg die de plaats (is het een stad van huis uit?) van het toekomstige station afsnijdt. Goed buiten de bewoonde wereld, maar met flinke ruimte voor parkeerders. Overal is aan gedacht, behalve aan de passagiers.

Enkele blikken op "restgroen".
Een heuse appelboom getuigt van een volkstuintje dat het veld moest ruimen voor het toekomstige station.

Toevallige ontmoeting bij Natura


Lopend over de Plantage kwam ik zowaar de 307 voorheen 407 tegen, die net tot stilstand kwam bij de ingang van Artis.
Slechts zesendertig jaar geleden heb ik een middag iets vaags gedaan in de Tramwegstichtingremise aan de Karperweg (om precies te zijn: roest wegschrapen uit de schroeven die de betimmering van de 1454 bijeenhielden, uweetwel).
De 307 stond er in treurige staat, half vervallen. Maar ik herkende het interieur wel, de omklapbare stoelen. De man van de TS zei dat het wel heel lang geleden was dat hij reed. Ik kon slechts zeggen dat ik er misschien niet zo oud uitzie als ik ben.
Maar volgens de officiële kronieken is hij in 1950 buiten dienst gegaan, en dan lijkt het mij toch wel onwaarschijnlijk dat ik hier subliminale herinneringen aan heb. Misschien had de Zandvoortse tram ook omklapbare stoelen?

Vijfendertig jaar heeft de wagen op restauratie gewacht dus. Maar nu is het zo ver dat hij op eigen kracht Artis weet te bereiken. Ik had helaas geen fototoestel bij mij. De wederwaardigheden van 307 (I) [de 307 waaraan ik zeker gedocumenteerde herinneringen heb bestaat niet meer].

Ik begrijp dat de Tramwegstichting donaties kan gebruiken. U moet zelf maar op de site zien hoe u dat doet als u wilt, ik ben niet helemaal blij met een restauratie als deze. Maar je kunt niet alles hebben, staat hier in het script.

14 augustus, 2010

A sister just left us

Hoewel ik op bepaalde augustusdagen ook mijn eigen gedenkingen kan hebben toch maar weer de veertiende, drie uur 's middags, 1967.

I wanna go back there again, Truly Smith


Children, Pretty Things


Burning of the midnight lamp, Jimi Hendrix Experience

13 augustus, 2010

Schurkenstaat is een pleonasme


Dus hier valt nogal wat voor te zeggen.

12 augustus, 2010

De dag door U gegeven


Er is blijkbaar iets wat ik niet kan volgen. Als de hele wereld zekere Nederlandse politicus een ultrarechtse xenofoob noemt; de Nederlandse media dit met zoveel mogelijk aanhalingstekens "citeren", met een toontje: die zijn gek; dat er dan, terwijl er allerhande andere mogelijkheden zijn, een kabinet met het parlementaire stemvee van deze politicus wordt gebakken.

Ook nieuw: het rare idee dat de grootste partij per se in een kabinet opgenomen dient te worden. Of dat de grootste winnaar niet over het hoofd gezien mag worden vanwege "de democatie". In 2006 sprong de SP van negen naar vijfentwintig zetels. Geen ogenblik is regeringsverantwoordelijkheid voor deze partij serieus overwogen. Terwijl de SP kader heeft en ongetwijfeld mogelijke ministers in huis heeft. De partij van nooit-genoemde politicus is geen partij, heeft geen kader, heeft waarschijnlijk maar enkele Kamerleden in huis die meer dan twee zinnen kunnen produceren, en wordt "vanwege de democratie" omhelsd door de meest vaste regeringspartijen om de grootste aanslag op de verzorgingsstaat ooit beraamd uit te voeren.

Verder geen nieuws.
Misschien toch maar de cursus Zweeds hervatten. Of - België?

11 augustus, 2010

Nagekomen mededeling


Laat, maar nooit te laat om er op te wijzen dat men in Turkije de straat op moet voor vrije toegang tot het internet.
Demonstreren kan en mag nog. Zo kun je het ook zien.

10 augustus, 2010

Jacht op vakbondsorganisatoren in Bangladesj


Nieuw bericht van de Schone Kleren Campagne:
Ondanks wereldwijde protesten lijkt de Bengaalse overheid nog niet van plan een einde te maken aan de intimidatie van medewerkers van het Bangladesh Center for Worker Solidarity (BCWS). De leiders van deze belangrijke organisatie zijn samen met zo'n tien andere voorvechters voor arbeidsrechten aangeklaagd voor het 'creëren van onrust in de kledingindustrie'. Onterecht!
Jouw steun is daarom opnieuw nodig om ervoor te zorgen dat deze moedige mensen niet monddood worden gemaakt

Kledingarbeiders in Bangladesh protesteren al een paar maanden tegen de extreem lage lonen. Op 29 juli werd een voorstel voor een nieuw minimumloon van 3000 taka per maand (zo'n 33 euro) aangekondigd. Dit loon is nog steeds veel te laag om in de basisbehoeften van een familie te voorzien. De overheid heeft in antwoord op de protesten arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen verschillende voorvechters voor arbeidsrechten. Deze mensen zijn uit angst voor hun veiligheid ondergedoken. In de afgelopen dagen is hun familie thuis bezocht en geïntimideerd door de Bengaalse autoriteiten. Een medewerker van BCWS is al eerder, op 16 juni, ernstig mishandeld door de veiligheidsdienst.

BCWS steunde kledingarbeiders bij het opzetten van een onafhankelijke vakbond in een grote kledingfabriek die voor Europese merken als H&M, Carrefour en Tesco produceert. Deze fabriek, Nassa Global Wear, speelt waarschijnlijk een belangrijke rol bij de recente onderdrukking van BCWS-leiders.

Teken de brief op deze site, voeg er (altijd beleefd) eventueel eigen gedachten aan toe, en voor mensen die vinden dat een vakbond anarchistisch goedgekeurd moet zijn (hetgeen ik niet per se vind): de BCWS staat in contact met de IWW.

Datum


Een "datum hebben". Beladen uitdrukking.
En toen - had ik de datum voor de volgende oogoperatie. Voorbereidingstijd: matig tot zeer kort.
Aanstaande maandag. Een poliklinische ingreep onder volledige narcose. Zoiets als dat gedoe aan "je amandelen"?

Enfin, welgemoed zoniet moedig voorwaarts.

Gisteren...

09 augustus, 2010

Tovenaar en dominee - 2


Eerder dit jaar heb ik voor het eerst een Seideravond meegemaakt. Het was onderdeel van de oecumenische Nevada Desert Experience, als het ware de aftrap van de Gewijde Vredeswandeling, zoals ik haar naam maar vertaal. Er werd gelezen uit van toepassing zijnde Schriftpassages, en enkelen konden deze in het Hebreeuws reciteren. Het duurde even voordat tot mij doordrong wie de regelmatig genoemde godsworstelaars (godwrestlers) waren - een soort Doechoboren? Het was de manier om te verwijzen naar Israel en Israelieten. Het is wel goed om het woord te vertalen en het voorkomt de associatie die onvermijdelijk opkomt. Israel, een kernbommenmogendheid die tot ver in de omtrek buurlanden gegijzeld houdt en meer dan veertig jaar als bezettende staat miljoenen Palestijnen in een soort juridisch vagevuur laat leven. Worstelt Netanjahoe, worstelt Avigdor Lieberman met God? Henk Vreekamp zal deze schurkachtige politici niet noemen. Proef deze passage:

De wereld van tovenaars en tovenaressen verwijst naar God. Wij kennen God dus ook uit de natuur en de geschiedenis van de magische en mythische wereld.

En voor wie dit alles nog niet genoeg zou zijn, is er het antwoord: "De Joden, Sire!" Het antwoord op de vraag van een koning die een bewijs voor het bestaan van God zocht. Het Joodse volk van vlees en bloed is als een schoon boek van natuur en geschiedenis. Uit de concrete geschiedenis en de eigen natuur van het Joodse volk daagt ons een vermoeden van het bestaan van God. In onze tijd komt daar nog bij de stichting van de staat Israël, een zichtbaar teken van de trouw van God, uitgeschreven in onze geschiedenis. (p.164)


Machteloos, spookachtig protestantisme - het heeft zichzelf opgegeven maar het klampt zich vast aan - ja, waaraan? In ieder geval belijdt het filosemitisme, vanuit welk standpunt enerzijds regelmatig de massamoord herdacht moet worden en anderzijds de onwrikbare trouw van God tot uiting komt in zwaarbewapende immigranten uit Europa die de plaatselijke bevolking van Palestina van huis en haard kwamen verjagen. Vanwege de uitgesproken verbondenheid, niet met godsworstelaars maar met uitdrukkelijk steeds zo genoemd Israel, kan en zal dit protestantisme geen band hebben met de Hemelse Vader van de bergrede of de zaligsprekingen. Het zal fosforbommen moeten vereren. Onder licht gemor wellicht, maar je bent verbonden of je bent het niet, zal het toegesnauwd worden namens de staat die drie jaar na de massamoord blijkbaar alsnog even de trouw van de door dit protestantisme vereerde god kwam bewijzen.

*


Het nieuwe protestante filosemitisme komt tot uiting in de beklemtoning van de joodsheid van Jezus. Dit maakt de eigen positie nog merkwaardiger - het is als de bekende strippechvogel die de vloer van zijn huis aan het schilderen is en er achterkomt dat hij vastzit in het overgebleven hoekje. Jezus is de Messias maar Hij is bovenal Jood. Wat een narigheid toch dat de Joden Hem niet erkennen - nee, zo mag het niet uitgedrukt worden. Dat zou antisemitisch zijn, en dat is onmiskenbaar zo. Maar hoe dan vasthouden aan Messiasdom enerzijds en joodsheid anderzijds?

Ik zie de besluiten van Nicaea wankelen: de staatsvergoddelijking die samenhangt met de vergoddelijking van Jezus Zelf. Vanuit christen-anarchistisch oogpunt zou het winst genoemd kunnen worden, maar het is bovenal een teken hoezeer de Kerk zelf de kluts kwijt is. Vastgeschilderd in het hoekje. Vreekamp noemt uitdrukkelijk de bergrede en de zaligsprekingen niet in De tovenaar en de dominee. Het zou wellicht twijfel op kunnen roepen of de Hemelse Vader waarover Jezus spreekt echt de God van Israel is - en zo ja, waaruit blijkt dan dat Jezus de Joden waarachtig uitverkoren acht? Niet alleen bergrede en zaligsprekingen moeten opzijgeveegd worden bij het worstelen om deze nieuwe christologie maar ook allerlei opdrachten die rabbi Jezus geeft enerzijds, en beschrijvingen - vooral uit het Johannesevangelie - anderzijds, die ook in de wereld van (ver) voor 1945 akelig hadden moeten worden gevonden.

*


Het christendom is een mysteriegodsdienst en kan dit ook alleen zijn op straffe van verdere irrelevantie. Henk Vreekamp doet zijn best dit karakter van mysterie te schetsen, aan de hand van het heidendom dat onvermijdelijk doorklinkt in het christendom van de bekeerlingen, ver van het land van uitgifte. Hij doet dit evocatief en bij vlagen poëtisch, wat voor een protestant van Veluwse herkomst opmerkelijk mag heten. Een enkele keer nadert hij zijns ondanks de mystiek - de echte, niet de kitschige van het zichzelf uitverkoren wanen. Toch is het in zijn nieuwe boek minder merkbaar dan in Zwijgen bij volle maan. Kan het van een dominee gevergd worden de dogmatiek die hij waarschijnlijk toch als de kern van het christendom ziet - en die niet te verenigen is met het mysterie - vaarwel te zeggen?

- Henk Vreekamp, De tovenaar en de dominee - over de verschijning van God. Zoetermeer: Boekencentrum 2010.

08 augustus, 2010

Noodzakelijk kwaad


Eerlijk gezegd kan ik niets meer uitbrengen bij het zien van de neus van de B-29 die uitvloog naar Hirosjima om het nucleaire bombardement uit te voeren.
Zie verder hier.

07 augustus, 2010

Het jaar van de sitar

Drie dierbare "witte" nummers uit 1969, met sitar er in.

Hooked on a feeling, B.J. Thomas


Games people play, Joe South
Op het plankje boven het bed van een geliefde die ik ooit had stond een boek met die titel. Dit is de gelegenheid om vast te stellen dat Joe het van Eric heeft en niet andersom. Maar over transactionele analyse een andere keer. Of misschien wel nooit.
Ja, ooit had ik een geliefde - bruggetjes maken als deejay is niet ieder gegeven.


Once I had a sweetheart, Pentangle

06 augustus, 2010

Gedenken


De genocide waarmee de afgelopen eeuw begon: de Herero en Nama(qua) van wat nu Namibië heet, beschreven in Morel's Black man's burden en hier verklaard voor de televisie (en in verder historisch perspectief geplaatst).

*


Er zijn zowaar nieuwe foto's ontdekt van Hirosjima, een dag later. Zij zullen spoedig tentoongesteld worden. Wat mij trof in de beschrijving was de vermelding van een ontspoorde tram. Trams - ze horen zo bij het normale stedelijk leven in de twintigste eeuw.
Maar wat is de normaliteit van de eeuw?

05 augustus, 2010

De toestand van het Rijk


Het blijkt dat er nog meer reden tot weerzin tegen Nederland was dan ik dacht dat er toch al was. Ik heb er nog niet eens over durven schrijven op A Pinch Of Salt. We moeten trouwens nog afwachten.

Maar hopen op oprispingen vanuit een zich christen-democratisch noemende partij of een genootschap dat zijn liberalisme al jaren heeft ingeleverd voor patjepeeërverheerlijking en zelfgekozen leeghoofdigheid is op drijfzand gebouwd. Nog erger, het succes van de Geblondeerde Leider staat of valt bij de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Maar als de bruine coalitie-in-de-maak net zo veel respect heeft voor dit hoge college als voor de Grondwet in het algemeen dan blijft het kabinet gewoon zitten, of het nu sneuvelt in de Eerste Kamer of niet.

Het wachten is op de Rijksdagbrand van deze coalitie. Liever geen weddenschappen.

Kiloknallers op hongerdieet


Varkens, je ziet ze niet maar ze zijn er wel.
De Stichting Varkens in Nood heeft samen met Dier & Recht een rapport uitgebracht over de paradoxale honger die geleden wordt door dieren die gemest worden voor in de koelvitrine.
Hier te lezen.

04 augustus, 2010

De grote anarchistenslachting


Een verbijsterend verhaal, zij het "geen nieuws".
Een toevallige vondst.

The commission estimates at least 100,000 people were executed, in a South Korean population of 20 million. That estimate is based on projections from local surveys and is "very conservative," said Kim. The true toll may be twice that or more, he told The Associated Press."

In 1945, as the Japanese Empire finally went into retreat, the Korean people were left without an occupational authority for the first time in decades. In that brief moment something amazing happened. The Korean Anarchists, long the champions of the resistance struggle, came out of the woodwork and formed a nationwide federation of village and workers councils to oversee a massive project of land reform. Korea graduated from feudalism overnight. Aside from some struggles with the Socialists and Nationalists, the peninsula was at peace.

When WWII concluded, however, the "responsibility" of securing peace and order in Korea was assigned to the Americans and Soviets. By all accounts in this instance the US actually had no imperialist intentions. While the Soviets moved quickly to deploy their forces and occupy the North, the Americans took their time showing up, and were largely content to let the South Koreans manage themselves.

The Koreans, culturally steeped with anti-authoritarian values, were fond of America and openly despised the Soviets. While a few socialists fled North hoping that the Soviets would give them a hand against the Anarchists, they were overwhelmed in numbers by a mass migration south. Everyone assumed the Americans would assist or at least respect their autonomy.

This did not last.

The Americans Military commanders who eventually arrived had trouble understanding or dealing with the anarchy they found. They had no protocol for dealing with regional federations and autonomous communes. So they helped the dispossessed aristocracy form a military government. In order to make the map "simple." In order to "get things under hand."

Most importantly they did not understand that the Korean Anarchists and Anti-Authoritarian activists that saturated the countryside were different than--and in fact vehemently opposed to--the Communists, going so far as to organized and launch insurrectionary attacks on the Soviet Occupation before the Americans arrived.

The Americans couldn't understand "anarchists". But "leftists", they knew, meant Soviets. And they had the gall to ignore or resist their puppet military government. So they started killing them.

By the start of the Korean War, the slaughter was in full swing. Having arrested every anarchist organizer or sympathetic peasant they could get their hands on, they started executing them en masse.

The Korean Anarchist movement was, historically, one of the strongest in the world. It survived half a century of brutal occupation and economic exploitation. It survived a three way assault by the Chinese, Japanese and Soviets. It has survived many, many massacres and exterminations. It is even still around today. So strong that in the last few years they've been known to evict the police from the streets. But the worst injury it ever suffered was initiated and orchestrated by the United States military. In a single campaign so horrific it borders on genocide.

This was truly, objectively, one of the worst things the US has ever done. And there are some big fucking contenders.

Most North Aamerican papers ran front-page stories this Monday about the latest mass graves being uncovered while I was riding the "Empire Builder" from St. Paul to Portland. I found a copy wedged between Amtrak seat cushions. And there was an ancient photo of piled corpses as far as the eye could see. The papers euphemistically used the term "leftists." But I know the history, I did the research.

They were almost all anarchists.

However lovely America may be. Remember, the US government is not our friend. It will never be. It can never be.

(Mei 2008 geschreven door William Gillis).

Wie is het meest tegen vluchtelingen?


Er komen verkiezingen aan in Australië, en verkiezingen voor het witte volk betekent volop kunnen klagen over de gekleurden. In Australië zijn de gekleurde oorspronkelijken zoniet uitgeroeid dan toch de woestijn ingedreven. Maar de gekleurden komen van alle kanten alsnog naar het zwaar onderbevolkte continent.

Labourpremier Rudd leek iets beschaafder dan degenen die hem voorgegaan zijn al die tientallen jaren. Daarom zal hij afgezet zijn - een premier die huilt in het parlement, omdat hij afgezet wordt, zeldzaam. De opsluitcentra op Christmas Eiland, ten zuiden van Java, heeft hij nooit gesloten, integendeel.

Het zittende regime vindt het wel een goed idee vluchtelingen af te schuiven naar Oost-Timor, tenslotte is daar met Australische medeplichtigheid in een kwarteeuw eenderde van de al even gekleurde bevolking uitgeroeid. Het Oosttimorese parlement is unaniem tegen, maar sinds wanneer zou de mening van een parlement er nog toe doen?
De Australische oppositie eist onderbrenging van de arriverende donkeren op Nauru.

Waarmee maar weer gezegd wil zijn dat Nederland niet zo uniek is als het nu denkt te zijn.

03 augustus, 2010

Lustrum!


En op dit punt bestaat dit weblog precies vijf jaar.
De geocities-site Christianarchy is verdwenen, alles is hetzij hier ondergebracht, hetzij bij een aanverwant weblog.

Verder: het eerste stuk waarop ik een reactie kreeg - reacties zijn en blijven schaars, misschien ook maar goed - kan aangevuld worden met geluid:


Do you get the message? - Grey Imprint

En verder: hoe onoplettend kun je zijn om muizen de schuld te geven terwijl de echte daders gesignaleerd zijn? Muizen eten de verse zaailingen, de volwassen afrikaantjes worden echt alleen te lijf gegaan door slakken, weet ik intussen.

Drie kabinetten-Balkenende verder, en we zullen hem nog gaan missen, vrees ik.
En verder - nee, ik heb niet voorzien dat ik op internationaal niveau zou gaan bloggen, zelfs in het Nederlands.

Moedig voorwaarts maar weer.

02 augustus, 2010

Zweten in Bangladesj


Een loonsverhoging van bijna honderd procent - hoe onredelijk om boos te zijn en tweehonderd procent te eisen. Stel je voor, bijna drie euro per dag voor zestien uur werken per dag. Bericht van het front in Bangladesj. (Op de foto leden van de officiële oppositie, die naar verhouding altijd nog zachtzinniger behandeld zullen worden dan "gewone" stakers en demonstranten).

Van de Schone Kleren Campagne:
Een verhoging van het minimumloon voor kledingarbeiders naar 33 euro per maand. Dat is het advies van de nationale looncommissie aan de regering in Bangladesh. De voorgestelde verhoging is een antwoord op maandenlange opstanden van kledingarbeiders tegen de extreem lage lonen. Arbeiders en vakbonden reageren afwijzend op het voorstel. “Van iets meer dan 1 euro per dag kan een familie onmogelijk rondkomen” zegt Amin Amirul Haque, leider van een prominente vakbond voor kledingarbeiders in Bangladesh.

Het huidige minimumloon is 1662 taka (18 euro) per maand. Dit bedrag is sinds 2006 niet meer aangepast, terwijl de kosten voor levensonderhoud in de afgelopen jaren zijn verdriedubbeld. Arbeidersorganisaties stellen dat een gezin minstens 10.000 taka (111 euro) nodig heeft om in haar levensonderhoud te voorzien. De extreem lage lonen leidden tot opstanden en stakingen in kledingfabrieken. In de eerste helft van 2010 vonden 72 incidenten plaats. 988 arbeiders raakten gewond door politieoptreden en arbeidersorganisaties werden de mond gesnoerd.

De regering moet het nieuwe minimumloon binnen twee weken vaststellen. De Schone Kleren Campagne roept de regering op om gehoor te geven aan de eisen van arbeiders voor een drastischer verhoging. Ook pleit zij voor een jaarlijkse aanpassing van het minimumloon waarbij rekening wordt gehouden met stijgingen in voedselprijzen en huisvesting.

Veel Nederlandse kledingmerken produceren in Bangladesh. Uit een vorig jaar door de Schone Kleren Campagne uitgevoerd onderzoek blijkt dat arbeiders die kleding maken voor merken als C&A, M&S Mode en Prénatal ondanks werkweken van 80 uur per week veel te weinig verdienen om in hun levensonderhoud te voorzien. “Nederlandse kledingmerken hebben een verantwoordelijkheid voor de mensen die hun kleding in elkaar naaien. Wij vragen hen zich in te spannen voor het ILO-recht op een leefbaar loon: een loon dat genoeg is voor schoon water, voedsel, onderdak, kleding, onderwijs, gezondheidszorg en wat vrij besteedbaar inkomen”, zegt Femke de Vries van de Schone Kleren Campagne.


Mail het regime aangaande de onderdrukking van de vakbeweging!

Algemene staking in een niet-bestaand land


Voor de tweede achtereenvolgende keer is het algemene staking op de eerste maandag van de maand in de niet-bestaande maar toch wel functionerende Republiek Noord-Cyprus.
Ook in een niet-bestaande staat zijn loonsverlagingen en privatiseringen blijkbaar aan de orde. Op het ogenblik van schrijven wordt het parlementsgebouw geblokkeerd.

01 augustus, 2010