De studentenflat waarin ik tamelijk lang gewoond heb werd jarenlang schoongehouden door moederlijk aandoende Nederlandse vrouwen, die werkten voor schoonmaakbedrijf Nieuw Leven - ooit een van de bedrijven van Gemeenschappelijk Grondbezit (GGB), nu een direct op het net vindbare BV. Behalve de naam verwijst niets naar de gedachte van een nieuwe maatschappij die werd opgebouwd in de schoot van de oude.
Nieuw Leven verdween uit de flat, omdat de Nederlandse schoonmaaksters te duur waren. Uiteraard. Het gangbare verhaal sinds de jaren zestig. Later werkten er ook voor Nieuw Leven geen zogeheten autochtonen meer.
Je noemde zo'n winkel de melkboer - ik heb er naast een gewoond waar in het holst van de nacht kratten met flessen voor de deur werden gezet, iets waar je beslist wakker van werd, zeker als je laat was gaan slapen. Melkslijterij is de eerbiediger uitdrukking. Ik heb het nog niet aangedurfd eens binnen te stappen, een pondje kaas of zo te kopen en te vragen of de naam meer dan een historische betekenis heeft - of beter: of er enig besef van de achtergrond over is.
Het laatste spoor van hoop en streven met een christen-anarchistische inslag van een eeuw geleden, in eigen omgeving. Felix Ortt was jarenlang redacteur van het blad van GGB, De Pionier.
Toch is het idee van het opbouwen van de nieuwe maatschappij in de oude, zoals ook bepleit door Provo en Kabouters later, de enige weg.
Over Gemeenschappelijk Grondbezit op het net bijvoorbeeld iets in Buiten de orde en een pagina over Van Eeden. Help mij onthouden dat ik er zelf eens iets serieus over neerzet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten